Starość poznaje się po... zapachu

Osoby uczestniczące w badaniu jedynie na podstawie zmysłu powonienia umiały poprawnie ocenić, czy osoba, która nosiła daną antypotową wkładkę pod pachą, była starsza.

Jak oceniają uczeni z Monell Chemical Senses Center w Filadelfii, to pokazuje, że istnieje swoisty ukryty sygnał w zapachu ciała, który w jakiś sposób jesteśmy w stanie wydobyć i zrobić z niego użytek poznawczy.

Autorzy badania przeprowadzili swoje testy w ramach działań na rzecz lepszego zrozumienia sygnałów chemicznych, które ludzie wykrywają w zapachu ciała. Wcześniejsze badania sugerowały, że jesteśmy w stanie rozpoznać oznaki choroby w zapachu ciała innych ludzi, a nawet zorientować się, czy ktoś jest z nami spokrewniony.

Wydaje się, że zwierzęta są w stanie wykryć wiek poprzez zapach ciała, choć nie jest jasne, dlaczego może to mieć znaczenie. Jedna z teorii głosi, że sygnał ten może być potrzebny innym zwierzętom do oceny wieku danego osobnika w celu oszacowania czy istnieją większe szanse na spłodzenie z nim potomstwa, skoro tak długo pozostał przy życiu.

W nowym badaniu wzięło udział 56 osób - 20 młodych (20 -30 lat), 20 w średnim wieku (45 do 55) i 16 ludzi starszych (75 do 95) - założyło na czas nocnego snu koszulki z podkładkami pod pachy. Podkładki nasiąknęły indywidualnym zapachem ciała określonego uczestnika.

Następnie naukowcy poprosili 41 młodych ludzi, aby na podstawie odizolowanych od siebie podkładek postarali się odróżnić wiek ich użytkowników.

Ogólnie rzecz ujmując, zdolność do rozróżnienia grupy wiekowej na podstawie tych zapachów była niewiele wyższa niż przypadek. Niemniej jednak zgrupowanie podkładek używanych przez ludzi starszych przekładało się na znacznie efektywniejsze rozpoznanie wieku użytkowników.

Jak wskazują uczeni, starszy wiek jest związany z wyróżniającym się zapachem ciała i nie jest to negatywny wyróżnik. Wręcz przeciwnie - osoby oceniające zapachy uważały te należące do ludzi starszych za przyjemniejsze i mniej intensywne niż cechujące inne grupy wiekowe.

Wyniki badań opublikowano w magazynie PLoS One.