Wystrój wnętrza odzwierciedla osobowość. Szczególnie na starość

Do badań zaproszono niemal trzysta osób w wieku powyżej 65 lat. Zrobiono zdjęcia pomieszczeń, w których badani spędzali najwięcej czasu i okazało się, że pewne cechy osobowości danej osoby są odzwierciedlone w podstawowych elementach wystroju pokoju, w którym najczęściej przebywa.

Badacze przyjrzeli się zdjęciom i ocenili cechy pomieszczenia, takie jak jasność, czystość i to, czy meble i inne dodatki były nowe, czy stare. Ekstrawersja była odzwierciedlana w wystroju pokoju nowością przedmiotów i wywołującymi radość elementami. Według autorów może to wynikać z chęci uczynienia pokoju atrakcyjnym dla przychodzących w odwiedziny przyjaciół i rodziny.

Sumienność była widoczna w nowości i poziomie wygody. Ponieważ porządek i organizacja są kluczowymi składnikami tej cechy osobowości, właśnie tak ujawnia się w wyposażeniu pokoju.

Ugodowość, otwartość i neurotyczność nie były odzwierciedlone w wystroju wnętrza u wszystkich. Niemniej, otwartość była widoczna we wnętrzach zamieszkiwanych przez seniorów, którzy mieszkali samotnie, co sugeruje, że osoby mieszkające z innymi mogą nie mieć swobody, by wyrazić swoją osobowość w wystroju pokoju.

Co istotne, gdy przestrzeń życiowa odpowiadała osobowości i preferencjom danej osoby starszej, deklarowała ona lepsze samopoczucie.

Większość seniorów woli się starzeć we własnych domach, gdy jednak mają poważne ograniczenia funkcjonalne, takie jak niemożność chodzenia lub wchodzenia po schodach, ich mieszkania często stają się niewygodne, zagracone i niedostosowane. Jak uważają uczeni, może to wynikać z tego, że osoby te mają mniej energii na zadbanie o swoje przestrzenie.

Co zaskakujące, w przypadku ludzi z ograniczeniami funkcjonalnymi zagracenie wiązało się z mniejszą liczbą objawów depresji. - Zagracenie może stanowić próbę sprawowania kontroli nad otoczeniem. Seniorzy mogą również chcieć mieć przedmioty pod ręką, aby zrekompensować problemy z poruszaniem się - mówi prof. Fingerman.

Uczeni sądzą, że osoby starsze z ograniczeniami funkcjonalnymi mogą zyskać korzyści z niewielkiej pomocy w domu, ale dbanie o pomieszczenia powinno odbywać się we współpracy z mieszkańcami. To, co dla jednej osoby wygląda na bałagan, dla innej może być aranżacją, która sprawia, że dany człowiek czuje się w tym wnętrzu bardziej komfortowo, podsumowują uczeni.